Op de redactie van 1Almere ging het gesprek over dierendag en twee redacteuren moesten gelijk aan de twee ‘Almeerse’ varkens denken. Daarom zijn we de archieven ingedoken om te kijken wie de dieren waren.
Edje
Het eerste varken van Stad & Natuur Almere was Edje, het boegbeeld van natuur- en milieucentrum Het Eksternest. Edje was vanaf eind jaren tachtig woonachtig op Het Eksternest en woonde daar tot 1999. Voor veel van de schoolkinderen die toentertijd voor de lente les of als schooluitje naar Het Eksternest kwamen, was Edje het varken van Almere. Edje kreeg elk jaar veel biggetjes en was dus vaak onderwerp van deze lente lessen.
Edje had haar naam te danken aan voormalig milieuminister Ed Nijpels. Toen Nijpels op bezoek was op Het Eksternest vroeg hij aan de verzorger wat haar naam was. Het varken had toen nog geen naam dus bedacht de verzorger op het moment zelf de naam en kwam toen op de naam ‘Edje’.
Op gegeven moment werd Edje niet meer drachtig en ging haar gezondheid ook achteruit. In plaats van nog een winter af te wachten, besloot een veearts om haar in te slapen. Edje was elf jaar oud toen ze werd ingeslapen.
Kees
De opvolger van Edje, was Kees. Kees, die ongeveer drie jaar op de locatie Vroege Vogelbos had doorgebracht, verhuisde naar de Kemphaan, waar toen Stad & Natuur gevestigd was. Op stadslandgoed de Kemphaan verbleef Kees zo’n tien jaar en was hij ook onderdeel van de lentelessen waar basisscholen uit Almere aan meedeed. Kees verbrandde snel en rolde zich vaak in de modder om zich te beschermen tegen de zon. Deze naam is afgeleid van het hondje van Floddertje, Smeerkees.
Kees was populair omdat hij mooi, roze en vrij dik was. De meeste bezoekers vroegen ook of ze zwaar was en of ze door het luik van haar verblijf paste. “Ook was Kees heel slim en ontsnapte ze weleens uit haar verblijf.” vertelde medewerker van Margrietha, de enige die Kees nog heeft meegemaakt die nu nog bin Stad & Natuur werkt. “Ze had dan door waar de medewerkers die haar voerden vandaan kwamen en stond ze opeens voor de deur van het kantoor te knorren in de hoop dat ze gevoerd werd.”
Na tien jaar te hebben verbleven bij de Kemphaan, ging ze in 2009 met pensioen aangezien ze al 2 jaar niet meer drachtig werd. Toen ze met pensioen ging, verhuisde ze naar een boerderij in Drenthe waar ze uiteindelijk ook overleed. Wanneer ze precies overleed is niet bekend.
Edje en Kees zijn voor jong volwassenen en ouders daarvan dus heel nostalgisch vanwege schooluitjes en dagjes uit met familie en vrienden. Tegenwoordig zijn er ook varkens op de Kemphaan, 2 husumervarkens waar kinderen van nu waarschijnlijk over zo’n 20 jaar zelf nostalgisch van worden.