Almeerder veroordeeld voor brandstichting bij zendmast politie, maar hoeft cel niet in

Een 42-jarige Almeerder is dinsdag veroordeeld tot 180 uur werkstraf voor het stichten van brand bij een zendmast voor politie en andere hulpdiensten in Almere Haven. Daarnaast kreeg de man 180 dagen celstraf opgelegd, waarvan 177 dagen voorwaardelijk. Omdat hij na zijn aanhouding al drie dagen in de cel zat, hoeft hij niet meer terug naar de gevangenis.

Bij de zendmast voor het C2000-communicatienetwerk aan de Sluiskade werd op maandagavond 13 april 2020 brand gesticht, maar het vuur kon snel worden geblust.

In die periode werden door heel Nederland zendmasten in brand gestoken, mogelijk uit protest tegen de uitrol van het 5G-netwerk. Ook de echtgenote van de Almeerder was destijds fel anti-5G.

Dna op handschoen

De man hield in de rechtszaal zijn onschuld vol, maar voor de rechtbank was de combinatie van alle aanwijzingen doorslaggevend. Op de plek waar de brandstichter over het hek was geklommen was een afgescheurd stuk latex van een handschoen aangetroffen, met daarop het dna van de Almeerder.

Volgens de Almeerder hadden hij en zijn zoontje op een nabijgelegen strandje met latex handschoenen gespeeld, maar de rechters vonden het ‘niet aannemelijk’ dat daarna een afgescheurd stuk met zijn dna precies op de plek terecht was gekomen waar de brandstichter in de bosjes had gezeten.

Combinatie bewijs doorslaggevend

Bovendien leek de Almeerder op de brandstichter en reed hij in hetzelfde merk auto. Ook concludeerde een looppatroon-deskundige op basis van beelden van een bewakingscamera dat het ‘veel waarschijnlijker’ was dat de brandstichter en de Almeerder dezelfde persoon waren dan dat het om twee verschillende mensen zou gaan.

“Los van elkaar zijn deze aanwijzingen onvoldoende als onomstotelijk bewijs, maar de combinatie is doorslaggevend”, aldus de rechtbank. De rechtbank benadrukte dat het in brand steken van een C2000-zendmast voor hulpdiensten ‘grote consequenties voor de maatschappij kan hebben en tot levensgevaarlijke situaties kan leiden’. Maar in de strafmaat wogen de rechters onder meer mee dat de man te lang op zijn berechting heeft moeten wachten.

Een onvoorwaardelijke celstraf vonden ze daarom nu niet meer aan de orde.